BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

Biyernes, Hunyo 11, 2010

DADDY

DADDY!!!tawwag ko kay RALPH de real ARQUINES..jiji..sTarted to call him daddy because of our imaginary children..

jijiji...kktawa pag un n ang topic nmn..ung sa mga imaginary children nmn..

WEE!!!Im missing Daddy sOo muCh!! HE would always be my one and only daddy..

Promise q siya lng tlga kht n anong mangyari..Naalala ko siya every nkkta q ung Blockmate ko n RALPH dn..RALPH JUSTIN FERNANDEZ ang full name..from urdaneta siya..ewan q bha..Kaya pla siya ang una kung napansin kc parehaz ng name kay DADDY..

PS:D AQ MAKAPAG-ISIP MASYADO...LIMITED KASI EI..MAY BAYAD,DI TULAD SA BAHAY..continue ko n lng pagdating sa bahay ^^


MAHAL N MAHAL KITA DADDY Q :*

COLLEGE LIFE

weew!!my college life has started..Starting to adjust pa..Maaga gumising,Magluto ng meals,maligo ng super lamig na tubig,akyat ng bundok,kinig sa proffesors,chikahan ng konti sa classmates,kaen ng snacks,baba ng bundok,luto ng pagkain,rewrite ng notes,shower at matulog.Daily routine simula noong June 10,2010.

Starting to be independent.Meeting new friends.Limited free times?

Ayun!iba na ang buhay ko.Learning to be independent.Wala c Mush sa tabi q pra handaan ng makakain.Wala n dn ang beloved classmates noong HS n magppakopya sau.

Meeting new friends.Yepp,Ive met few friends na..Mula sa Boarding house hanggang sa rum..meron n dn mga classmate..

Limited Free times??cguro hnd q pa un nrranasan sa ngaun..start p lng kasi..mggng limited n sa darating na araw..Limited n nga ngaun ang pgcocomp ei..Wala n ang unlimited access..May bayad n kada oras :(

WEEEW!i miss HS life soo much..Lalo n ung times n uwian..Tambay kung saan bago umuwi..Tsk! I can't do it here ei..

Martes, Hunyo 8, 2010

I WILL BE MISSING YOU

MISS

-to feel or regret the absence or loss of...



**YOU MAY BE OUT OF MY SIGHT.BUT NEVER OUT OF MY MIND. I WILL BE MISSING YOU ALOT.



--tsk!!What am I feeling right now?Kind of different.Feeling sad and a bit of excited with a nervous one.



--Ill be leaving the town.Study at a far place.Ill be missing alot in this small town.



--Ill be missing my FAMILY,FRIENDS,unlimited net access,my bed,foods cooked by my Mush and Papa,mass every sunday.And especially HIM.



--I would be terribly missing him.Limited na lng ang pagsasama nmn.Lucky na siguro ung dalawang besses sa isang buwan.Hindi na namin mgagawa ung mga gawain namin noong last days namin sa HS.



--Pinakamasaya siguro ung mga araw na yun para sa akin.Kasi everyday kaming magkasama. Hinihintay niya ako tuwing uwian.At sa tuwing linggo nmn ay nagsisimba.Dati noong nagsimula ang bakasyon.Namiss ko siya agad kht apat na araw lng na di ko siya nakita.Pero na overcome ko un..Nakaya ko ang isang linggo na hindi siya makita.

--Di pa man ako umaalis ay namimiss ko na siya.Paano pa kaya pag nandoon na ako?
**PROMISE ko sa knya ill be strong.Kahit na mahirap man maging matatag na wala siya.Kakayanin ko,para nmn to sa kabutihan nming dalawa.Pagsubok lamang ito,kung kami nga ba talaga hanggang huli.Pangako kung di ako susuko,hanggat kaya ko.

--Madami akong mamimiss sa knya.Ung mga tampo effect nea,mga pisil ko sa ilong niya,pagkurot sa kanyang kamay,ung pinapanuod ko siya habang kumakain(BWAKAG kasi), ung paghiga q sa dibdib nea(naririnig ko heartbeat nea),pagsagot ko ng "IKAW BAHALA" pg ngttanong siya,ung pagsabi nea ng KUTSARA pag mainit,pagsasabi nea ng KITKIT pag sinabi kong bakit,pagkurot nea sa legs ko at pagkurot ko sa tiyan niya,pagkiliti niya sa leeg ko at kiliti ko din ng leeg niya,pagsabunot ko sa buhok niya(ang cute ng reaksyon niya[kamot sabay sabing "masakit"])..GRAVE D KO NA ALAM...BASTA MAMIMISS KO LAHAT NG ITO AT SYEMPRE SIYA..

Lunes, Hunyo 7, 2010

Habilin ni "Papa"

--Maliit pa lamang aq ay limitado n ang oras n pagsasama namin ni Papa.Sabi ni Mama ako daw sa aming tatlo ang pinakamaswerte.Sa kadahilanang nasaksihan daw ni Papa ang aking paglabas.Hindi tulad ng paglabas nila Kuya at Ate.

--Bata pa lamang ako ay hindi ko na nakakasama ng madalas si Papa.Dahil nga siya ay isang sundalo.Madalas lamang namin nakakasama si Papa sa aking kaarawan.Dahil mas pinipili niyang magkasama kami sa bagong taon.

--Si Papa ay yung tipong lahat ay gagawin pra mapasaya kami.Lahat ng sakripisyo kinakaya niya para maibigay lamang ang aming kaligayahan.Kahit mapalayo siya at nag-iisa ay kanyang kinakaya upang mabigyan kami ng magandang buhay.

--Tuwing kausap ko si Papa ay laging biro.Pero iba ang nagyari noong Sabado.Tinawag niya ako at kinausap.Akala ko ay may bago nnman siyang biro kaya niya ako tinawag.Ngunit hindi pala. Tinawag niya ako para payuhan.

--Unang beses pa lamang ginawa iyon sa akin ni Papa sa aking Teenage Life.Pinayuhan niya ako para sa aking pag-aaral.

--Sabi niya ay malaking pagsubok daw ang pag-aaral sa kolehiyo.Nakataya daw dito ang aking kinabukasan.I SHOULD STRIVE HARD daw dapat sabi niya.

--tnx PA'

Huwebes, Hunyo 3, 2010

BYE :(

--"bye"..We often use this word if someone is leaving.

--well,Im saying this word for now.Ill be leaving my town and leave in a more big town to study.

--Mag papaalam na muna ako sa ngayon.Ito na ang aking huling post.Akyat na ako ng Baguio bukas.Doon na muna aq maninirihan dahil dun ako mag-aaral.Update na lng ako pg may free time.

--Its hard for me to say "BYE" to him.Tuwing naiisip kung mag paalam sa kanya ay napapaluha ako.Mahirap sa aking damdamin ang magpaalam sa knya.Mahirap sa kadahilanang ayaw kung magpaalam at mapalayo sa kanya.Hindi nmn tlga paalam ang lahat ei.Uuwi nmn ako pag may maluwag na oras.

--Bagong buhay ang naghihintay sa akin sa Baguio.Bagong paaralan,Bagong lifestyle at bagong mga kaibigan.

--Sana sa bagong paaralan na aking papasukan ay maging ok ang lahat.Makayanan ko sana ang mga pagsubok na ipapagawa ng mga professors ko.Sana matapos ko ang aking apat na taon sa kolehiyo at maging isang sucessful HUMAN RESOURCE MANAGER sa future.Sana malampasan ko lahat ng pressures sa college life.Gagawin ko lahat ng aking makakaya na makapag-aral ng mabuti.
Hindi ko man sineryoso ang aking pag-aaral noong hayskul,gagawa aq ng paraan na maging seryoso ngayon.Dahil dito nakataya ang aking kinubukasan o ang kinabukasan naming dalawa. Magiging first priority ko ngayon ang pag-aaral.Secong priority na lamang siya.

--Bagong Lifestyle.Mapapalayo ako sa aking mga magulang.Kelangan ko maging independent at mabuhay mag-isa.Maninirahan lamang ako kasama ang aking kaibigan na si Bianca.Sana makayanan naming dalawa ang mabuhay mag-isa.Lahat ng gawain ay aming gagawin sapagkat wala na aming ina sa aming tabi upang gumawa ng lahat ng mga ito.

--Bagong mga kaibigan.Syempre pagpasok mo sa isang bagong paaralan kelangan mo munang mag-adjust..Kelangan ng bagong kaibigan pra tulungan ka nila at tulungan mo din sila. Sna marami akong makasundo at pra magkaroon ng madaming kaibigan.

(excert lamang)
*Naalala ko tuloy ang aking unang araw sa hayskul.Bago lamang ako sa lugar na iyon.Dahil lumaki ako sa isang malaking syudad(Dagupan City).Wala pa akong kilala kahit isa.Luckily c Kuya ay ang Pangulo ng studyante sa paaralan na iyon.Nakita ko na ang aking mga kamag-aral ngunit sila ay dati ng magkakilala sa isat-isa ako pa lamang talaga ang walang kakilala..Two weeks ata noon bago ako nakapag adjust.